Mauritshuis

Het Mauritshuis bestaat 200 jaar. Maar ook zonder feestje is een bezoek aan het Mauritshuis ook geen straf. Iedere keer als ik er kom voel ik me een beetje thuiskomen. Nu is het Mauritshuis jarig en staat in volle bloei. Dat is dan ook de titel van de huidige expositie. Met een explosie van bloemstillevens uit de 17de eeuw laat het Mauritshuis de virtuositeit in dit genre zien zoals de Hollandse meesters dit verstonden. Nu de focus op die bloemstillevens ligt ga je er geconcentreerder naar kijken. De anatomie van die bloemen, maar ook de insecten die er rondvliegen en kruipen zijn tot in detail weergegeven. Deze schilderijen hadden dan ook nog een andere functie. Wetenschappers gingen planten bestuderen en determineren en de kunstenaars met hun vaardige penseel hielpen daar bij. O ja wat ook opmerkelijk is, vrouwen namen het penseel op, ongehoord in die tijd. Rachel Ruijs, Margareta Svensson, Maria van Oosterwijck om maar enkelen te noemen. Maar eerlijk is eerlijk, de vaste collectie is en blijft onovertroffen Hoe vaak ik er kom, het blijft genieten van Rembrandt, Vermeer, Fabritius, Van Mieris, Dou, Van Dijck, grootheden uit de Gouden eeuw. Maar ook de meesterlijke portretten van Hans Holbein, Matsijs, Rogier van de Weyden. Zo’n bellenblazende jongen bijvoorbeeld van Frans van Mieris. Dat is meesterlijk hoe de man dit kind heeft weergegeven op een paneeltje zo groot als een ansichtkaart! En dan de collectie Rembrandts waarvan de anatomische les de bekendste is maar van wie ik dan het Loflied van Simeon het mooiste in de Mauritshuis collectie vind. Vermeer, zijn meesterlijke gezicht op Delft en dan heb ik het niet eens over het meisje met de parel. Of Fabritius' puttertje. Kortom welke wisselexpositie er ook is: ben je in Den Haag, ga naar het Mauritshuis!

Wij hebben het Mauritshuis bezocht en uiteraard met de coronaregels. We begrijpen dat er regels zijn en dat is niet erg. We vonden het alleen vervelend dat we lang moesten wachten voordat we een kamer in wilden. Bij de tussendeuren was een koord waar je niet door mocht, je kon dus niet van de ene kamer naar de andere kamer lopen. Elke kamer had een beperking van aantal bezoekers. Wanneer de kamer vol was zei een beveiliger dat ik er wel in mocht, een andere zei weer dat we met teveel waren. Dus als je een hekel aan wachten heb en gedoe, kan je beter even wachten met een bezoek. Het museum is schitterend en echt de moeite waard om er geweest te zijn. Het is zeker een aanrader als je van kunst houdt.

Het Mauritshuis is natuurlijk nooit een straf om naar toe te mogen. Al helemaal niet als alle rembrandts en aan Renbrandt toegeschreven werken uit de eigen collectie getoond worden. Basis voor de collectie werd gelegd door stadhouder Willem V. Koning Willem I schonk het merendeel van dei collectie aan de staat. Het was Abraham Bredius die als directeur van het Mauritshuis elf schilderijen verwierf als Rembrandts. Een aantal bleken later toch niet van de hand van de meester maar uit ‘ diens omgeving’ te komen zoals dat heet. Wel van de meester is uiteraard de Anatomische les, enkele zelfportretten alsmede portretten die na honderden jaren nog steeds ontroeren. Prachtig zijn ook de badende Susanna en het Loflied van Simeon. Verrassend vond ik het portret van Homerus, een van de weinige die ik nog niet gezien had, een schitterende late Rembrandt. Maar ook de rest van de collectie is toch altijd weer genieten. Natuurlijk, het meisje met de parel en het puttertje, maar ik ga ook altijd even naar de portretten van Holbein kijken, dat van Jane Seymour en dat van een onbekende dame, zó geweldig. De madonna met kind van Jan Gossaert, ook al zo’n pareltje. En Netschers ontroerende bellenblazende jongen. Dan heb ik het niet over Mieris, Dou, Steen, kortom altijd weer genieten en even in de buurt van de Gouden Eeuw komen als je in het Mauritshuis bent.

Oh ik hou van het Maurithuis, wat een heerlijk museum! Het is echt de perfecte grootte (niet zo vermoeiend als het Rijks, bijvoorbeeld ;)) en wat een pareltjes aan de muren. Vergeet vooral niet te stoppen bij Het Puttertje van Fabritius, en zorg dat je 's winters gaat (lekker rustig!).

Minpuntje: er zijn geen tekstbordjes te vinden op de muren, met uitzondering van een paar highlights. Alle informatie is te vinden in de audiotour die het Mauritshuis aanbiedt, en in de app. Het is dus handig om die van tevoren al te downloaden.

Prachtig gebouw met dito collectie. Zeker een aanrader als klassieke schilderkunst uit de Gouden Eeuw je boeit. Enige kleine nadeel aan het museum is dat het af en toe erg druk kan zijn.

Het Mauritshuis heeft een mooie, interessante collectie die in een prachtig pand wordt getoond. Er zijn enkele iconische werken aanwezig, met voor mij als absolute hoogtepunt ‘Het meisje met de parel’. Na de recente verbouwing een nog fijner museum.